مجنون لیلی
مولای من، ای سبزترین بهار هستی
بیا که دل آسمانیم سخت تنگ آمدن توست. بیا که آسمانیان غریب ماندهاند.
بیا که بیتو زمین تنگ است و آسمان دلتنگ.
ای کشتی نجات اگر تو نیایی آسمان دلمان گرفته خواهد بود و داغ عصرهای آدینه هر هفته بر دلهایمان سنگینی خواهد کرد.
ای مهربان من اگر تو نیایی حیات بوی ماندن نخواهد داشت و زنده بودن بوی زندگی نخواهد داد.
ای مهربانترین منجی موعود، چارهمان فقط به دست توانای توست.
مولای من عاشقانه تو را دوست میدارم بیا که در انتظارت در هر لحظه شعر انتظار را میسرایم:
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی
اَللّهُمَّ عجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج
نوشته شده توسط : رامین